افکار عمومی و اخبار در غرب

شاید بهتر این بود که قبلآ هم مثل امروز جدا کردن خوب و بد را به عهده ی قضاوت خودتان میگذاشتم.چون هرکس برای قضاوت خود دلیلی دارد و هر چه دلیل منطقی تر، قضاوت صحیح تر.مگر نه این است که  :

 العقل ما عبد به الرحمن و اکتسب به الجنان

شاید اغراق نباشد اگر بگوییم بزرگترین قدرتی که دولت های غربی را وادار به عقب نشینی در برابر زیاده خواهی شان میکند، افکار عمومی مردمشان در درجه ی اول و بقیه ی دنیا در درجه ی بعدی است.در جنگ امریکا با ویتنام مهمترین عاملی که امریکا را وادار به عقب نشینی کرد  ، مخالفت مردم و نگرانی حزب حاکم از کاهش ارا در انتخابات بعدی بود.نه  مبارزات مردم ویتنام .

 سیاستگزاران و احزاب غربی برای رفع این مانع در برابر زیاده طلبیها در  سیاست خارجی شان متحدالقول، به تحریم اخبار ، کتمان اخبار خاص از عامه ی مردم و جهت دهی اخبار روی اورده اند.

در اخبار کشور کانادا  به ندرت به مسایل سیاسی کشورهای دیگر پرداخته می شود. به همین دلیل اطلاعات عمومی مردم از سایر کشورها از حد مسافرت های توریستی شان خیلی فراتر نمی رود.با وجود چندین سال جنگ تحمیلی  عراق علیه ایران، تا قبل از حمله ی امریکا به عراق، خیلی از عامه ی مردم کانادا ،ایران و عراق را یک کشور میدانستند و ازسالها جنگ این دو کشور بی خبر بودند.

جالب این که در برنامه های کمدی کانادایی ها،کمی اطلاعات عمومی امریکاییها رابه مسخره میگیرند.مثلآ در یکی از خیابانهای واشنگتن با مردم مصاحبه میکنند و به آنها میگویند  که  فلانی شاه کانادا (با یک اسم عجیب)امروز میهمان امریکاست و از امریکاییها می خواهند که اگر حرفی دارند مطرح کنند چون ایشان به این مصاحبه گوش می دهند.افراد زیادی ورود شاه فلانی را خیرمقدم میگویند تا  از شر دوربین خلاص شوند.یعنی خیلی ها حتی ازسیستم حکومتی و نام نخست وزیر کشور همسایه شان کانادا بی خبرند.(البته از حق هم نباید گذشت که پنجاه وچند ایالت هم چیز کوچکی نیست.) 

هرچه در اخبار شهری  اطلاع رسانی  دقیق است، در اخبار  خارجی بیشتر خبر بلایای طبیعی کشورهای خارجی را می شنوید،  خبرها کاملآ جانبدارانه است. در گزارش های خبری اگر گاه اخباری از ایران باشد و بخواهند تصویری از ایران نشان بدهند یا  مناطق بسیار فقیرنشین را نشان می دهند یا از تصاویر پانزده بیست سال پیش استفاده میکنند. طوری که اگر کسی  از کانادا  یا امریکا به ایران بیاید قطعآ از دیدن فضای سبز، ساختمانها و خیابانهای ایران تعحب خواهد کرد.

در اخبار شهری  اطلاع رسانی بسیار دقیق است. از تصادف شدید منجر به جراحت، آتش سوزی خانه ای مسکونی، نتیجه ی محاکمه ی متجاوز به عنف ، اعلام مورد مشکوک به اقدام به بچه دزدی به جامعه برای مراقبت از بچه ها همه و همه بلافاصله مخابره و پیگیری می شوند.آنهم نه یکبار خبرها عینآ در چند مقطع یعنی 4-5 بار تکرار می شوند.برای خبر گرفتن از مردم از یک متهم که ازاد میگردد تصویرش را نشان می دهند تا هر که خبری دارد زنگ بزند و خبر بدهد.

در اخبار ملی شان مسوولین مملکتی و منصوبینشان مصونیت خاص ندارند و خطاها و مراحل پیگیری خطا به طورعادی از اخبار پخش می شود( حالا می گویم چرا). سابقه ی گذشته ی افراد حزبی و حکومتی به هیچ وجه محرمانه نیست. و پرونده های مشکوک به روی انتن تلوزیون میرود و مردم به طور عادی در جریان محاکمه و نتیجه ی ان (تبریه یا محکومیت)قرار میگیرند.اگر از یک زیر دست در سلسله مراتب اداری خطای مهمی سر بزند بی خبری مسؤولان مافوق دامن آنها را پاک نمیکند.از آنجا که همیشه چوب حزب مخالف دولت که به دلیل رای کمتر از به دست اوردن قدرت محروم شده، به هواست و منتظر ایجاد هیاهو،به خطاها فرصت پنهان شدن از دید افکار عمومی داده نمی شود.چوبی که سبب می شود خطاکاران با همان تخم مرغ دزدی دستشان رو شود و کمتر دست ها برای شتردزدی باز می مانند.