دختران ما

از یکی از درس های اقای  قرائتی  حدیثی شنیدم که به پدران توصیه شده بود وقتی میخواهند به کودکانشان هدیه بدهند اول از دخترشان شروع کنند.راستی  چرا؟ شاید به این دلیل که دختر باید به خاطر دختر بودن در خانه و خانواده  عزت و احترام دیگری داشته باشد. دختر باید در خانه نه تنها از احترام برخوردارباشد بلکه از احترام سیراب باشد. حفظ احترام به این معنی وظیفه ی تک تک افزاد خانه است به خصوص برادرهای او.احترام داشتن برای همه مهم است برای دختران مهمتر.  فرهنگ دختران ماست که در جامعه ی فردای ما متجلی میشود.در حالی که دختران در جامعه ی امروزی ما بسیار  بیشتر از پسران در معرض بی احترامی اند. فرهنگ مردسالاری حاکم بر جامعه را نمی توان کتمان کرد.فرهنگی که در ان تولد پسر را طور دیگری تبریک میگویند.پسران را پشتیبانان خانواده میدانند. با مردان محترمند ، با زنان بی پروا و به زنی که در کنارش مردیست بیشتر بها  وحرمت میدهند تا به یک زن تنها.

از گناه برخی از پدران که به عنوان  حفظ اقتدار در خانواده ،شکستن حرمت مادر در برابرفرزندان را مباح میشمارند نباید گذشت.معلوم نیست اقتداری که اثر تربیتی ان منفی است کجا به درد ان پدر خواهد آمد؟  برخورد خالی از احترام پدر با مادر شاید بیشترین تاثیر را در تخریب شخصیتی وکم شدن احترام دختران دارد.در بسیاری از خانه ها تقسیم کار به گونه ایست که گویی خواهر مستخدم و برادررییس  خانه است وگاه ازجسارت پسر به خواهرش به عنوان غیرت مردانه تجلیل هم میشود.

سالها پیش برنامه هایی که در تلوزیون به عنوان تجلیل از مقام علمی برخی مردان از درون خانواده شان به جامعه نشان داده میشد رسم بود در قسمتی از ان خانم با سینی چایی به دست وارد اتاق شود و  جلوی مرد خانواده بگذارد!احتمالآ خیلی فکر کرده بودند که به این ترتیب نقش زن را مطرح کنند.هیچوقت کسی نپرسید ایا تمام هنر زن همین است.  کعبه ی امال جامعه ی رسانه ای ما برای نمایش نهایت رشد زن، نمایش چای اوردن برای مرد عالمی است که معلوم نیست چرا توان ریختن یک چایی را هم برای خودش ندارد! 

 دختران جامعه ی ما نشان داده اند که در تحصیل توانایی های علمی، از پسران نه تنها عقب تر نیستند بلکه بیشتر از انان موفق به ورود به دانشگاه می شوند.اگر تقسیم کار در جامعه ی ما بر اساس توانایی ها بود قطعآ امروز شاهد بودیم که زنان جانشین بسیاری از جایگاه های علمی وفرهنگی فعلی بودند.اگرچه جامعه ی ایران به خصوص در شهرهای بزرگ در بسیاری از زمینه ها از فرهنگ روستایی گذشته اش فاصله گرفته اما  هنوز همان فرهنگ روستا های قدیم بر سر زنان ما حاکم است وهنوزدختران جنس دومند.دختران تشنه ی احترام  در بیرون از خانه به دنبال احترام خواهند گشت. چیزی که بی انصافان جامعه ی مردانه ی ما، همان گرگ های خوش ظاهر بد باطن به خوبی میدانند: مقاومت کم دختران در برابر احترام زیاد است!حالا در این فرهنگ آیا عجیب نیست اگر  دخترانمان به راحتی با شنیدن دو کلمه محبت امیز از یک مرد که جنس اول است و برخلاف عرف معمول جامعه ی ما او رادر ظاهر بسیارمحترم میدارد(اگرچه اکثرآ به دروغ) و عروس رویاهای خود میخواند، عاشق نشوند ،اعتماد نکنند و فریب نخورند. بیایید برای خاطر خودمان به زنانمان و دخترانمان بیش از پیش حرمت بگذاریم که توصیه ی بزرگان دین ما و کمکی بزرگ برای رسیدن به جامعه ای سالم است.