این علامت برای غربی ها نشانه ی سپاس از سربازانشان در جبهه هاشان است.از 60 سال پیش هرسال در ماه نوامبر این گل را به نشانه ی یادبود آنان تامدتها به سینه هاشان وصل می کنند تا نشان بدهند که گذشت زمان فداکاری ها را کم رنگ نمی کند. راستی چرا گذشت زمان قدرشناسی های ما را نه تنها کم رنگ که بی رنگ کرد؟
اینها مدعیند فراموشی قهرمانان نشانه ی بالغ نبودن یک ملت است. راست می گویند؟
