سلام بر شما.از دانايي تذکر به جايي به اين مدعي رسيد که سبب شد در متنم و نظرم تغييراتي بدهم.در واقع بي دقتي من بود که اصلاح شد.آقا مسعود شما درست گفتيد که شک طوفان است. تذ کر استاد مرا به فکر برد. وقتي فکر کردم ديدم حق با ايشان است . درست است که از اين طوفان گذشتن اعتقاد آدم را آبديده مي کند .اما تا وقتي تفکر و تعقل است که در آن هنگام، مثل هر وقت ديگري کار آبديده کردن اعتقادات را مي کند ونه خود شک،چرا براي کسي آرزوي گرفتاري در طوفان کنم.آرزوي من آبديده شدن فولاد اعتقادات همه مان من و شما و ديگران با تعقل و تفکر است.مثال پزشکي اش اينکه اگر چه با سرخک گرفتن سيستم ايمني بدن در برابر سرخک مقاوم مي شود. اما جايي که واکسن همين کار را مي کند چرا آرزوي ابتلا به سرخک! چون من در شکل گيري اين اشتباه مسوولم.اينگونه اصلاح مي کنم که کاشکي همه ي اعتقادات ما استواريشان را از قدرت تفکر و تعقل گرفته بودند و سست نبودند.حالا مي فهمم چرا بنده ي خدا آقاي يزدي اينقدر منتظر شرکت ما در بحث تفکر و تعقل است. قدرش را بايد بيشتر بدانيم. با اين مقدمه و عذر خواهي ،شما و دوستان ديگر را به شرکت در بحث تفکر آقاي يزدي دعوت مي کنم. http://andishe.parsiblog.com