سلام.ممنون از نظرتان.کاش وقتي ما کفر دولتشان را تکفير مي کرديم،نکات مثبت شان را همزمان قرباني نمي کرديم (چنانکه کرديم به خيال مبارزه با کفر!).تا بعد از گذشت اين همه سال شرمنده از اين نباشيم که کافران آنچه را که ما شعارش را مي دهيم قانون مي کنند و عمل مي کنند وما هنوز غافلانه حق ها پايمال مي کنيم.نتيجه همين است که مي فرماييد هر که پايش به اين کشور ها مي رسد از ديدن اين همه مثبت ها متعجب ميشود . برادر من اين جمعيت را با مردم خوب خودمان مقايسه کردم . از کمبود اخلاق فردي گفتم . دولتي که بر اين جامعه حکومت مي کند کارش سخت تر است.حالا شما قدر داني از اين مردم خوب را در ايران و در همين ديار کفر مقايسه کنيد.احترام انسان را مقايسه کنيد.من که از اين آتش مي گيرم که احترام اين ها از احترام مردم ما بيش تر است . از ايراد من بر مردمي وارد است که در مقام مسوليت قسمتي از يک جامعه ي مسلمان مي نشينند.شعار اسلام مي دهند اما عملشان با شعارشان سازگار نيست.نمونه اش هم همين که عرض شد. همه قدرت تجزيه و تجليل ندارند که گناه را به پاي مسوولان بنويسند نه اسلام. چرا بايد بي فکري مسوولان کار را به جايي برساند که بگويند اسلام نمي تواند دنياي مردم را اداره کند و براي مثال وضع ايران را نشان دهندکه با وجود اين همه منابع خدادادي نفت و گاز بدبختي و تبعيض در آن بيداد مي کند!